2- حق پذیری
یکی از صفات رذیله اخلاقی، تعصب می باشد. تعصب از جهل و خودپسندی نشات گرفته و چشم حقیقت بین انسان را کور می کند. به طوری که حتی اگر متوجه حقیقتی شد، در صورت مخالف بودن حقیقت با عقیده او، از پذیرش آن سر باز خواهد زد.
در مقابل تعصب، «حق پذیر بودن» قرار دارد که از صفات نیک و پسندیده می باشد. در حقیقت کلید ورود به سرزمین حقیقت و بال عروج به سکوی هدایت، حق پذیری وعدم تعصب است.
خداوند متعال در کتاب خویش بنده گانی را که اندیشه ها و اقوال مختلف را بررسی می کنند و با حق پذیری بهترین آن ها را بر می گزینند با نسبت صاحبان خرد و هدایت یافتگان یاد کرده است.
«الَّذينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِکَ الَّذينَ هَداهُمُ اللَّهُ وَ أُولئِکَ هُمْ أُولُوا الْأَلْبابِ»(1)
آنهایی که سخنان را گوش فرا می دهند و از بهترین آنها پیروی می کنند، آنها هستند که خدا هدایتشان کرده و آنها هستند که صاحبان خرد نابند.
پروردگار حکیم در این آیه افرادی را که به سخنان و اندیشه های متفاوت گوش فرا می دهند و بدون تعصب از بهترین آن ها تبعیت می کنند را، در زمره هدایت یافتگان می داند. شخصی که به دنبال حقیقت است و هدفی جز رسیدن به حق ندارد از جایی که منتظر شنیدن جوابی که دوست دارد نیست ودر مقابل حق خاضع است حتما از آشکار شدن حق استقبال خواهد کرد؛ و اینگونه رویش پیدا خواهد کرد.
منبع :
1 - سوره زمر ، آیه 18
نظرات شما عزیزان:

موضوعات مرتبط: انسان شناسیهدایت و ضلالت